niby coś robię....

Niekoniecznie dobrze :) Właściwie to mało co mi wychodzi dobrze i to mnie zniechęca...ale staram się to zmienić czym prędzej. :) Ogólnie to nawet dobrze, że nie poświęcam się twórczości, bo mam zalecone dużo ruchu na świeżym powietrzu...przydałby się wypad w góry, ale jestem "uwiązana" tu jeszcze trochę. Zresztą sama nie pojadę.  Góry muszą poczekać :(
Ostatnio robiłam drewniane bransoletki - przyjemne zajęcie...bardzo nawet. Mogłabym tak nawlekać i nawlekać :). Z chęcią je noszę bo są bardzo leciutkie i nawet na moją chudą rękę pasują...kupiłam inny drut i ten jest OK.  Te na fotkach są ostatnie- reszta się rozeszła po ludziach. :) Może nie  są to ambitne wytwory, ale nie wszystko musi być ambitne. :)

Jedne z niewielu kolczyków- (do tego wszystkie trzy pary które udało mi się jakimś cudem sklecić przez 2 miesiące są zielone hmm)...zamówienia leżą i kwiczą...;/ bo nie mogę się zmusić do zrobienia prostego kolczyka...co mi się porobiło to nie wiem.

Szaleństwo broszkowe dopadło mnie również. Już mi lepiej idzie zszywanie ich...więc cieszę się. :) Takie troszkę monotonne z tymi perełkami ale nic nie miałam pod ręką innego.

 prawie na koniec pokażę coś co mi się kompletnie nie udało ;p
Otóż...zawsze mam do siebie pretensje o to, że jestem zbyt ostrożna jeśli chodzi o kolory - jakieś takie bezpieczne mi przeważnie wychodzą połączenia. I jak można zobaczyć na fotce ponizej lepiej żebym przy tych bezpiecznych połączeniach pozostała. haha
Moja druga figurka z masy solnej - już  wiem że wściekle błyszczący lakier mi się nie podoba. A z tą pstrokacizną to przesadziłam...ale co tam. Przedstawiam kota-koszmara. :)

 Kot jest również krzywy, ponieważ nie wiem jak środek ciężkości wyczaić....z fizyki jestem kiepska...i to delikatne określenie. :)
A tym się zajmuję ostatnio: PIŁUJĘ drewienka - nic mnie nie odstresowuje bardziej...Chyba że rąbanie drewna :) Dostałam nawet w prezencie multiszlifierkę...ale na razie się jej boję. Hałas robi. Wolę papier ścierny...przy tym się zmęczę a jak się męczę to lepiej śpię. :) Niedługo będę miała tych drewienek całą górę...:)

Nie wiem jeszcze czy jakoś spożytkuję te drewienka, bo farby akrylowe mnie nie lubią i z wzajemnością....a decoupage...no cóz... Próbuję....na razie masakra...moja wina, bo ja nie lubię czekać. Jak decu mnie nie nauczy cierpliwości to nic mnie nie nauczy. na razie sobie próbuję...bo ja się tak łatwo nie poddaję.
Pozdrawiam wszystkich. :)

No i miało być krótko ;)